Dłutem wycięte: snycerstwo północnych ziem Polski w czasach Zygmunta III Wazy

Dłutem wycięte: snycerstwo północnych ziem Polski w czasach Zygmunta III Wazy

Snycerstwo to jedna z najstarszych dziedzin sztuki zdobniczej polegająca na rzeźbieniu w drewnie.  Przełom XVI i XVII wieku, na który przypada panowanie Króla Zygmunta III Wazy (1587 – 1632), to jeden z najbardziej zróżnicowanych okresów w dziejach nowożytnej sztuki polskiej. Możemy w nim obserwować równoległy rozwój kilku odmiennych tendencji i zjawisk artystycznych, zarówno tych kontynuujących rozwiązania wprowadzone w ciągu wieku XVI, jak i zapowiadających zupełnie nowe zjawiska kształtowane dzięki świadomym działaniom zleceniodawców, bogatej wymianie artystów i wzorów, zakupom.

Książka “Dłutem wycięte – Snycerstwo północnych ziem Polski w czasach Zygmunta III Wazy” to podzielone na dwie części opracowanie. W część pierwszej, syntetycznej, autorka opisuje historię i kierunki rozwoju snycerstwa na przełomie XVI i XVII w. na terenach północnej Polski. Część drugą pracy stanowi obszerny katalog, obejmujący dzieła snycerskie z terenu Prus Królewskich i Warmii. Pod względem chronologicznym praca dotyczy obiektów wykonanych w ostatniej ćwierci XVI i w pierwszych trzydziestu latach XVII w.