Leśne trasy rekreacyjne

Leśne trasy rekreacyjne

W ostatnich latach w wielu krajach, w tym również w Polsce zaobserwować można pewne przewartościowanie dotychczasowych funkcji pełnionych przez lasy. Obserwuje się wzrost oczekiwań społecznych pod adresem lasu, wyrażający się dążeniem do tzw. spłaszczenia wielorakich funkcji lasu do jednej, a mianowicie socjalnej funkcji (Paschalis 2009). W gospodarce leśnej wielu, w szczególności rozwiniętych krajów Europy Zachodniej zauważalny staje się wzrastający udział korzyści wynikających z turystycznego i rekreacyjnego użytkowania lasu (Staniszewski 2007).

Znaczenie społecznych funkcji lasu podkreśla się m.in. w Polityce leśnej państwa, dokumencie przyjętym przez Radę Ministrów 22 kwietnia 1997r. w którym zauważa się. że funkcje społeczne lasu służą „kształtowaniu korzystnych warunków zdrowotnych i rekreacyjnych dla społeczeństwa, wzbogacają rynek pracy, służą tworzeniu różnorodnych form użytkowania lasu przez społeczność lokalną, zagospodarowaniu terenów zdegradowanych i gleb marginalnych, wzmocnieniu obronności kraju, służą rozwojowi kultury, oświaty i nauki oraz edukacji ekologicznej społeczeństwa”. Jednocześnie zwraca się uwagę na konfliktowość funkcji lasu. Konflikt występuje między użytkowaniem turystycznym lasu a funkcjami produkcyjnymi i ekologicznymi. Turystyka i rekreacja, w szczególności wzmożona penetracja lasów przez ludność, zanieczyszczanie i zaśmiecanie terenów leśnych, stwarzają potencjalne zagrożenia dla lasów. Dlatego też jednym z celów i priorytetów polityki leśnej jest poprawa stanu i ochrony lasu.