Cieślictwo Polskie

Cieślictwo Polskie

Cieślictwo polskie to wydane w okresie międzywojennym we Lwowie przez Jana Sasa Zubrzyckiego uzupełnienie “Polskiego budownictwa drewnianego”.

Trzy zeszyty stanowiące reprint oryginałów wydanych w 1930 roku nakładem własnym autora, zostały obecnie opracowane w postaci jednego woluminu.

Książka zawiera plany, rzuty, zdjęcia, przykłady mieczowań, odrzwia i drzwi staropolskie, wiązania, bramy, stropy drewniane, słupy z mieczowaniem, zdjęcia domów wiejskich i dworów, dachów, szczytnic, okien i okienek. Obiekty w niej prezentowane w większości już nie istnieją. Cieślictwo polskie to łącznie ponad 300 zdjęć i rysunków przedstawiających wzory polskiej sztuki ciesielskiej wywodzące się z tradycji ludowej.

Jan Sas Zubrzycki (1860-1935), architekt, konserwator sztuki, profesor Politechniki Lwowskiej. Opublikował liczne prace zawierające m.in. rozważania na temat polskiego stylu narodowego. Wskazywał na oryginalne, rodzime cechy polskiej architektury. Jako architekt tworzył głównie w duchu neogotyku. Wybudował ponad 40 kościołów i przebudował około 20. Opracowywał też projekty przebudowy kamienic i budowy świeckich budowli publicznych m.in. ratusze w Jordanowie i Niepołomicach.

Inne książki tego autora: Cieślictwo polskie (wydanie kieszonkowe), Cieślictwo polskie (wydanie albumowe), Polskie Budownictwo Drewniane (wydanie kieszonkowe), Polskie Budownictwo Drewniane (wydanie albumowe), Cieśla Polski, Murarz Polski (wydanie albumowe)