Żywopłoty

Żywopłoty

Zasadniczym zadaniem żywopłotów jest tworzenie żywego, zwartego ogrodzenia. Powinny one być tak skonstruowane, aby zastępowały parkany ploty mury. Oprócz znaczenia obronnego, w miarę rozwoju sztuki ogrodowej, żywopłoty nabierały co- raz bardziej znaczenia dekoracyjnego. Często były strzyżone i formowane, nadawano im bardzo regularne i fantazyjne kształty.

Okres szczytowego rozwoju tej sztuki to XVII i XVIII wiek, gdy stosowano je powszechnie, szczególnie we Francji.

Pierwotna, obronna funkcja żywopłotów stawała się coraz bardziej wszechstronna. Bronią one dostępu nieproszonym gościom (ludziom i zwierzętom), ale także chronią przed kurzem, silnymi wiatrami, nadmiernym nasłonecznieniem, zapobiegają erozji gleby, korzystnie wpływają na mikroklimat, zasłaniają szpecące krajobraz elementy (np. śmietniki, pryzmy kompostowe, gruzowiska) lub stanowią tło dla innych roślin. Stosowane przy ciągach komunikacyjnych, zapobiegają tworzeniu się zasp śnieżnych. Właściwie dobrane i starannie pielęgnowane, są także ważnym elementem dekoracyjnym, a czasem mogą dostarczać pożytków pszczelich i owoców.

Żywopłoty mogą zatem pełnić wiele funkcji jednocześnie, co stawia je wyżej od innych form ogrodowych. Należy pamiętać, że tworzą je żywe rośliny, które oprócz funkcji ochronnych i estetycznych produkują tlen, dostarczają pokarmu ptakom i często stanowią schronienie dla ich gniazd. Wzbogacają zatem środowisko, w którym żyje człowiek.

Żywopłot jest trwałą i bardzo ważną formą ogrodową, dlatego jego założenie musi być bardzo dobrze przemyślane i zaplanowane, z uwzględnieniem wszystkich występujących i przewidywanych uwarunkowań. Bez tego, mimo dużych kosztów, może okazać się, że efekt jest chybiony, dlatego należy poświęcić temu przedsięwzięciu dużo uwagi i czasu.