Lauby – Architektura wsi Śląska Opolskiego
“Przez długie lata, zgodnie z ideą muzeów typu skansenowskiego, zakres tematyczny pracy Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu (dalej MWO) ograniczony był do budownictwa drewnianego na Śląsku Opolskim. Obecnie na terenie województwa opolskiego przykładów budownictwa drewnianego jest bardzo mało, ok. 300 obiektów, w tym ponad połowa to stodoły szachulcowe. Nie licząc włączonych po ostatniej reformie administracyjnej nowych gmin z byłego województwa częstochowskiego.
Moi poprzednicy zbadali i opisali stan budownictwa drewnianego już kilkadziesiąt lat temu (Bronicz (1957); Gładyszowa (1978); Gil (1985)), pozostawiając po sobie liczne opracowania. Materialnym efektem ich pracy, poza publikacjami, jest obecne muzeum, prezentujące w tej chwili 50 obiektów wiejskiej architektury drewnianej.
Od 1994 roku, obejmując stanowisko kierownika działu Architektury Ludowej MWO, zaczęłam zajmować się budownictwem murowanym wsi opolskiej, tworząc przede wszystkim dokumentację fotograficzną i opisową, jako efekt badań terenowych oraz wystawy popularyzujące dawną architekturę wsi opolskiej.
Podczas badań w 1996 roku zachwyciłam się laubą ze wsi Smolarnia i wtedy uświadomiłam sobie, że wprawdzie jest to drobny, zanikający element budownictwa, to kiedyś był on bardzo popularny i wręcz niesamowicie zróżnicowany. Prawie każda lauba była inna, inaczej zdobiona, inaczej wykończona, bogata w detale i okratowanie.
Przy tych laubach, istniejących z reguły przy starych domach, występowały też, równie mocno zróżnicowane w detalach i zdobnictwie, drzwi. Dawniejsi wytwórcy, często wiejscy rzemieślnicy, mieli więcej twórczej wyobraźni i jak projektanci mody, potrafili przy obu tych elementach wykazać niesamowitą wręcz pomysłowość i inwencję twórczą.”
Recenzje
Na razie nie ma opinii o produkcie.