Kusza i łuk – rzemiosło dawne i współczesne
Książki Kusza i łuk – rzemiosło dawne i współczesne to rezultat 25-letniej pracy rzemieślniczej poprzedzonej lekturą licznych opracowań. Jest to II wydanie książki, które zostało znacznie rozszerzone, poprawione i uzupełnione. Z tego względu tytuł I wydania “Kusza i łuk – rzemiosło średniowieczne i współczesne” został zmieniony.
Książka stanowi kompendium na temat budowy, konstrukcji i i użytkowania broni cięciwowej – zarówno dawnej, jak i współczesnej. Czytelnik znajdzie tu opisy takich wyrobów jak samostrzał, kusza średniowieczna i współczesna (zarówno modele do użytku rekreacyjnego, jak i wyczynowego), łuk drewniany i laminowany oraz tradycyjne drewniane strzały łucznicze.
Na podstawie wiedzy zawartej w książce “Kusza i łuk – dawne średniowieczne i współczesne”, czytelnik ma możliwość wykonania we własnym zakresie przedmiotów w niej opisanych. Opracowanie jest napisane przystępnym językiem, by jego treść była zrozumiała również dla osób nie posiadających wykształcenia technicznego.
W stosunku do poprzedniego wydania książka jest znacznie obszerniejsza: 326 stron formatu B5, około 180 rycin, kolorowa wklejka, okładka ze skrzydełkami (pierwsze wydanie miało 208 stron mniejszego formatu – A5).
Autorem książki jest Jarosław Jankowski, z wykształcenia filolog slawista i mistrz rusznikarski, który bez reszty poświęcił się tradycyjnemu łucznictwu oraz tej rzadkiej dziś dziedzinie, jaką jest wyrób tradycyjnych drewnianych łuków i strzał. Przez wiele lat zajmował się odtwórstwem historycznym oraz konstrukcją broni cięciwowej. Napisane przez niego wcześniej książki „Drewniany łuk średniowieczny” oraz “Kusza i łuk – rzemiosło średniowieczne i współczesne” stały się w kultowymi pozycjami, poszukiwanymi przez osoby interesujące się tym tematem i chcącymi samodzielnie skonstruować ten rodzaj broni.
W swoich książkach Jankowski przekazuje swoją wiedzę i doświadczenie, żywiąc zarazem nadzieję, że przyczyni się ona do rozpowszechnienia tradycyjnego łucznictwa w naszym kraju. A oto, co sam pisze o łuku: “Łuk jest najstarszą bronią miotającą. Historia każdej innej jest śmiesznie krótka w porównaniu z tą, która stała się udziałem płaskiej, drewnianej sprężyny uginanej za pomocą kawałka sznurka oraz opierzonych patyków od tysięcy lat przeszywających powietrze! W czasach rakiet – wciąż przypominających kształtem te pierwsze pociski – łucznikowi biorącemu do ręki drewniany łuk towarzyszą prawdopodobnie te same uczucia i myśli, co łucznikowi średniowiecznemu lub łowcy sprzed ośmiu tysięcy lat. To samo dzieje się w umyśle przy wypuszczaniu strzały. Taka sama jest radość po trafieniu w cel tak samo też ugina się ostrugany kawałek wiązu lub cisu.”
Zamierzeniem autora było opisanie konstrukcji i budowy kuszy oraz łuku prostym, klarownym, pozbawionym nadmiaru terminologii fachowej językiem. Zrozumiałym również dla czytelnika nie posiadającego jakiegokolwiek wykształcenia technicznego.
Poszczególne rozdziały książki nie stanowią autonomicznej całości. Pewne informacje – zbieżne dla kilku opisywanych tu przedmiotów, podawane są najczęściej jedynie w jednym rozdziale. Aby wykonać przedmiot opisany w danym rozdziale wskazane jest zapoznanie się z treścią pozostałych rozdziałów.
Każdy przyszły rzemieślnik – amator, czy też profesjonalista w pewnym momencie zada sobie pytanie, czy jest w stanie własnymi rękoma wykonać przedmiot nie ustępujący jakością wyrobom fabrycznym.
Odpowiedzi należy szukać oglądając na przykład dzieła XIX – wiecznych rusznikarzy i porównując je z seryjnymi, w pełni sprawnymi kopiami (replikami) wykonywanymi obecnie. Z całą pewnością współczesne obrabiarki ułatwiają i umożliwiają precyzję, ale jednocześnie jest ona możliwa najczęściej dopiero przy znacznym uproszczeniu formy, kształtu a często także rozwiązań technicznych. Efektem tego są wyroby pozbawione ducha dawnych czasów. Pozbawione tego, co można nazwać odciskiem dłoni rzemieślnika na dziele jego rąk.
Pewne techniki (i ich efekt) są możliwe jedynie w przypadku pracy ręcznej, a ewentualny drobny brak precyzji i niewielkie nieregularności sprawiają, że przedmiot jest niepowtarzalny.
Dokładność, jakość wykończenia i estetyka dzieła mieszkają w umyśle człowieka na długo przed pojawieniem się myśli o podjęciu pracy rzemieślniczej czy artystycznej. Jest to swego rodzaju tendencja umysłu. Jest wielu rzemieślników zajmujących się przeróżnymi dziedzinami (tak współczesnymi jak i historycznymi). Są wśród nich tacy, którzy, mimo że wykonują piękne przedmioty, nie są z efektu swej pracy zadowoleni.
Wprawdzie takie podejście sprzyja rozwojowi, tym samym poprawie jakości, ale towarzyszy temu olbrzymi stres i nie kończąca się frustracja. Są również tacy, którym wykonanie koszmarnego bubla wystarcza do osiągnięcia pełnej satysfakcji, dumy i samozadowolenia. Są też tacy, którzy trzeźwo i krytycznie oceniając efekt własnej pracy potrafią bez fałszywej skromności cieszyć się ze swego dzieła i swoim dziełem.
Recenzje
Na razie nie ma opinii o produkcie.