Polska szkoła lutnicza. Instrumenty Grobliczów i Dankwartów

Polska szkoła lutnicza. Instrumenty Grobliczów i Dankwartów, część I

Wydanie przez Muzeum Narodowe w  Poznaniu tomu “Polska szkoła lutnicza. Instrumenty Grobliczów i Dankwartów, część I” zbiega się z rozstrzygnięciem 13. Międzynarodowego Konkursu Lutniczego im. Henryka Wieniawskiego. Prezentacja zbiorów Muzeum lnstrumentów Muzycznych i związanej z nimi problematyki badawczej spotyka się z dokonaniami współczesnych lutników.

Publikacja niniejsza, pierwsze kompleksowe opracowanie instrumentów Grobliczów i Dankwartów zgromadzonych w zbiorach Muzeum, przedstawia efekty pierwszego etapu realizacji projektu badawczego im poświęconego, omawia dotychczasowy stan badań oraz zarysowuje potrzeby i perspektywy badawcze.

Rozdział pierwszy zawiera zwięzły przegląd literatury przedmiotu oraz w ujęciu tabelarycznym daty życia członków poszczególnych rodzin lutniczych według ustaleń najważniejszych badaczy tematu. Zestawiono także wszystkie zachowane oraz domniemane instrumenty, o których informacje zostały zamieszczone w najważniejszych publikacjach dotyczących rodzin Grobliczów i Dankwartów. Rozdział zamyka lista opublikowanych do tej pory informacji źródłowych o życiu i instrumentach lutników będących przedmiotem badań oraz ustalenia dokonane w ramach prowadzonego projektu,

Drugi rozdział prezentuje analizę wszystkich obiektów objętych badaniem. Celem analizy było wyróżnienie cech wspólnych modelu oraz weryfikacja hipotezy wcześniejszych badaczy (Szulc, Kamiński) o istnieniu indywidualnej szkoły budowy skrzypiec na ziemiach polskich. Analizie poddano również wyobrażenia figuralne główek skrzypiec objętych projektem.

Trzeci rozdział gromadzi wnioski z dokonanych analiz oraz podejmuje próbę określenia, które instrumenty mogły być wykonane przez poszczegóInych członków rodzin Grobliczów i Dankwartów.