Właściwości gleb i roślin w monitoringu środowiska leśnego – Monografia
Stan lasów na świecie, także w Europie, wymaga ciągłego monitorowania. Pogarszająca się jakość środowiska przyrodniczego sprawia, że obserwacja zmian w ekosystemach staje się coraz ważniejsza.
Lasy to ekosystemy klimaksowe. Oznacza to, że ich zbiorowiska roślinne osiągają najwyższy stopień zgodności z glebą – kluczowym elementem siedliska – w danym regionie fizyczno-geograficznym.
Od co najmniej pół wieku obserwujemy pogorszenie stanu lasów. W różnych miejscach i w różnym czasie spada odporność siedlisk leśnych na stres, czyli ich buforowość. W wielu przypadkach została ona całkowicie zniszczona.
Do oceny zmian w środowisku stosuje się wiele wskaźników. Umożliwiają one zarówno bezpośrednią, jak i pośrednią analizę zjawisk – pozytywnych i negatywnych – w poszczególnych elementach przyrody. Jednak opracowanie wskaźników syntetycznych, które uwzględniają wiele cech środowiska oraz porównawcze standardy (tzw. odnośniki), stanowi duże wyzwanie w monitoringu ekologicznym, w tym leśnym.
Wskaźniki pozwalają na precyzyjne śledzenie zmian zachodzących w środowisku leśnym. Ich opracowanie wymagało szczegółowych badań nad właściwościami gleb i roślin oraz analizą relacji między nimi. Efektem tych prac są narzędzia przydatne w monitoringu siedlisk borowych.
Monografia zawiera przegląd właściwości gleb borowych, ogólną charakterystykę tych siedlisk oraz fitoindykacyjną waloryzację. Omawia także skład chemiczny igliwia sosny, wskaźniki roślinne przydatne w monitoringu lasów oraz sposoby wykorzystania gleb i roślin do oceny stanu środowiska leśnego.
Recenzje
Na razie nie ma opinii o produkcie.